APHRODITE

APHRODITE

Graecis Venus dicta, ab ἀφρὸς, quod est spuma, nam de spuma maris natam ferunt. Unde illud Ovidii Ep. 15. Heroid. v. 213.

--- ---Venus orta mari, mare praestat eunti

Tibullus l. 1. Eleg. 2. v. 41.

Nam fuerit quicumque loquax, is sanguine natan,

Is Venerem e rapido sentiet esse mart.

Musaeus in Leandro:

Ἀγνώςςεις ὅτι Κύπρις ἀπὸ ςπ ορός ἐςτι θαλάςςης,

Καὶ καρατέει πόντοιο καὶ ἠμετέρων ὀδυνάων;

Hesych. Ἀφροδίσιον, Ἀφροδίτης ἄγαλμα. Inde Ἀφροδισικ´ζεςθαι, γυναικίζεςθαι, Idem Hesych. Ἀφροδίσιος ὅρκος, παροιμία, ἣν καὶ ἀναγράφουσιν,

Ἀφροδίσιος ὅρκος οὐ δάκνει.

Sophocles apud Stobaeum, Ἀφροδίσιος ὅρκος ουκ ἐμποίνιμος. Callimachus:

Ὤμοσεν, ἀλλὰ λέγουϚι θεῶν πότε τοὺς εν ἔρωτι

Ὅρκους μὴ δύνειν οὔατ᾿ ἐς Ἀθανάατων.

Athen. l. 12.Πλάτων δὲ εν τῷ φιλήβῳ, φηϚὶν, ἡδονὴ μὲν γὰρ ἁπάντων ἀλαζονέςτατον, ὡς δὲ λόγος καὶ εν ταῖς ἡδοναῖς ταῖς περὶ τα ἈφροδίϚια, ἃ δὴ μέγιςτα δοκοῦσιν εἶναι καὶ τὸ ἐπιορκεῖν συγτνώμην εἴληφε παρὰ θεῶν. Apollodorus l. 1. Φωραθεὶς ὑφ᾿ Ἥρας τῆς μὲν κόρης ἁψάμενος εἰς βοῦν μετεμόρφωσε λευκην`. Ἀυτὴν δ᾿ ἀπωμόϚατο μὴ συνελθεῖν, Διό φησιν Ἡσίοδος ουκ ἐπιςπᾶςθαι τὴν ἀπὸ τῶ θεῶν ὀργην` ιοὺς γινο μένους ὅρκους ὑπὲρ ἔρωτος. Tibullus l. 1. Eleg. 4. v. 21.

---- Veneris periuria venti

Irrita per terras et freta summa ferunt.

Idem l. 3. Eleg. 7. v. 17.

---- Periuria ridet amantum

Iuppiter, et ventos irrita ferre iubet.

Totidem prope verbis Ovid. in l. 1. de Art. Am. v. 633.

Iuppiter ex alto periuria ridet amantum,

Et iubet Aeolios irrita serre Notos.

Idem in l. 3. Amarum Eleg. 3. v. 11.

Scilicet aeterno falsum iurare puellis

Dii quoque concedunt, famaque numen habct.

Propert. l. 2. Eleg. 28. v. 7.

Hoc perdit miseras, hoc perdidit ante puellas,

Quicquid iurârunt ventus et unda rapit.

Idem tamen contra, l. 2.Eleg. 16. v. 47.

Non semper placidus periuria ridet amantum

Iuppiter, et surdâ negligit aure preces.

Nic. Lloydius.